Verbum

засе́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Агароджанае месца ў свірне для ссыпання збожжа, мукі.

|| прым. засе́кавы, -ая, -ае.

засе́ка, -і, ДМ -се́цы, мн. -і, -се́к, ж. (спец.).

Завала са ссечаных і наваленых крыж-накрыж дрэў.

засе́кчы¹ гл. засячы¹.

засе́кчы² гл. засячы².

засе́кчыся гл. засячыся.

за́сень і за́цень, -і, ж.

Месца, зацененае чым-н. ад прамянёў сонца.

Схавацца ў з.

засе́сці, -ся́ду, -ся́дзеш, -ся́дзе; засе́ў, -се́ла; -ся́дзь; зак.

1. Надоўга размясціцца дзе-н.

З. дома.

2. за што і з інф. Сесці надоўга, заняўшыся якой-н. справай.

З. за падручнікі.

З. пісаць.

3. Скрытна размясціцца дзе-н.

З. ў акопах.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), у чым. Шчыльна ўвайсці, трапіць у што-н. так, што цяжка выняць, выцягнуць.

З. ў гразі.

Куля засела ў сцяне.

Трывога засела ў душы (перан.).

|| незак. засяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 і 4 знач.).

засе́ў, -се́ву, мн. -се́вы, -се́ваў, м.

Участак зямлі, засеяны насеннем.

Рунее малады з. ярыны.

засе́ўкі, -се́вак.

Пачатак сяўбы.

засе́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тое, што і зарубка (у 1 знач.).