Verbum

акрылі́цца, акрылю́ся, акры́лішся, акры́ліцца; зак., чым (высок.).

Тое, што і натхніцца.

А. надзеяй.

|| незак. акрыля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

акрылі́ць, акрылю́, акры́ліш, акры́ліць; акры́лены; зак., каго-што (высок.).

Тое, што і натхніць.

|| незак. акрыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акрыле́нне, -я, н.

акры́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; зак.

1. Накрыцца, ахінуцца чым-н.

А. пледам.

2. перан. Пакрыцца, агарнуцца.

Вішня цветам акрылася.

Смуткам акрыліся вочы.

|| незак. акрыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

акры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., каго-што.

1. Накрыць, ахінуць.

А. плечы цёплай коўдрай.

2. перан. Пакрыць, агарнуць.

Жыта маладое поле ўсё акрыла.

Шэры туман акрыў лугавіну.

|| незак. акрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

акрыя́лы, -ая, -ае.

1. Які паправіўся, ажыў, паздаравеў.

2. перан. Бадзёры, з прыўзнятым настроем, духам.

акрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Прыйсці ў ранейшы нармальны стан пасля хваробы, якога-н. бедства і пад., ачуняць, набрацца сіл.

А. на волі.

2. перан. Ажыць душой.

акрэдытава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Назначыць, накіраваць каго-н. прадстаўніком пры замежным урадзе, пасольстве, у міжнароднай арганізацыі, прэс-цэнтры.

А. у якасці пасла.

Акрэдытаваныя журналісты.

|| наз. акрэдытава́нне, -я, н. і акрэдыта́цыя, -і, ж.

акрэдыты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м. (спец.).

Грашовы дакумент, у якім змяшчаецца распараджэнне адной крэдытнай установы другой аб выплаце каму-н. пэўнай сумы грошай.

|| прым. акрэдыты́ўны, -ая, -ае.

акрэ́слены, -ая, -ае.

Які трывала ўсталяваўся; ясны, выразны.

А. план дзеянняў.

|| наз. акрэ́сленасць, -і, ж.

акрэ́сліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; зак.

1. Стаць бачным, выдзеліцца.

У тумане акрэсліўся будынак.

2. Набыць ясны, выразны характар.

Выразна акрэсліліся погляды пісьменніка.

|| незак. акрэ́слівацца, -аецца.