закла́дчык, -а,
Асоба, якая здае ў заклад рэчы, маёмасць.
||
||
закла́дчык, -а,
Асоба, якая здае ў заклад рэчы, маёмасць.
||
||
заклапаці́ць, -пачу́, -по́ціш, -по́ціць; -по́чаны;
Прычыніць клопат.
||
заклапо́чаны, -ая, -ае.
Ахоплены клопатам, турботай, які выражае клопат, турботу.
||
закла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́, -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі́; -ла́дзены;
1. Пакласці што
2. Заняць, запоўніць прастору чым
3. Паклаўшы аснову, пачаць будаўніцтва чаго
4. Пакласці, змясціць для захавання (
5. Уставіць што
6. Аддаць у заклад (у 1
7.
||
||
закла́сціся, -ладу́ся, -ладзе́шся, -ладзе́цца; -ладзёмся, -ладзяце́ся, -ладу́цца; -ла́ўся, -ла́лася; -ладзі́ся;
Пайсці ў заклад, паспрачацца на што
||
закле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены;
Закрыць, змацаваць чым
||
||
заклеймава́ць
заклёпачны
заклёпванне
заклёпваць