Verbum

замо́льваць гл. замаліць.

замо́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

Кволая, фізічна недаразвітая істота.

замо́рскі, -ая, -ае (уст.).

1. Які знаходзіцца за морам, за граніцай або прывезены адтуль.

Заморскія краіны.

2. Пра гандаль: які вядзецца з заграніцай.

З. гандаль.

замо́твацца гл. заматацца.

замо́тваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і матаць (у 1 знач.).

замо́ўкнуць, -ну, -неш, -не; замо́ўк, -кла; -ні; зак.

Перастаць гаварыць (або перапісвацца) з кім-н.; заціхнуць.

Гаварыў-гаварыў і раптам замоўк.

Кулямёт замоўк.

|| незак. замаўка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

замо́ўчванне гл. замаўчаць².

замо́ўчваць гл. замаўчаць².

замо́чванне гл. мачыць.

замо́чка гл. мачыць.