Verbum

дэзарганіза́тар

(фр. désorganisateur)

асоба, якая парушае парадак, дысцыпліну, уносіць дэзарганізацыю.

дэзарганіза́цыя

(фр. désorganisation)

разлад арганізацыі, парушэнне парадку, дысцыпліны, арганізаванасці (напр. д. вытворчасці).

дэзарыентава́ць

(фр. désorienter)

няправільна арыентаваць, уводзіць у зман (напр. д. праціўніка).

дэзарыента́цыя

(фр. désorientation)

1) страта правільнай арыентацыі, правільнага ўяўлення аб часе і прасторы;

2) увядзенне ў зман каго-н. шляхам памылковай, няправільнай інфармацыі.

дэзерці́р

(фр. déserteur)

1) той, хто ўцёк з ваеннай службы або ўхіліўся ад прызыву ў армію;

2) перан. асоба, якая ўхілілася ад выканання службовых або грамадскіх абавязкаў.

дэзерці́раваць

(ням. desertieren, ад фр. deserter)

ухіляцца ад воінскага абавязку, уцякаць з ваеннай службы.

дэзідэра́ты

(лац. desideratum = жаданне)

прадметы, неабходныя для папаўнення калекцыі, бібліятэкі, гербарыя і інш.

дэзінва́зія

(ад дэз- + інвазія)

комплекс мерапрыемстваў па знішчэнню ў навакольным асяроддзі зародкавых і лічынкавых форм узбуджальнікаў інвазійных хвароб жывёл, чалавека і раслін.

дэзінсе́кцыя

(ад дэз- + лац. insectum = насякомае)

комплекс мерапрыемстваў па знішчэнню шкодных насякомых — пераносчыкаў хвароб (камароў, мух, вошай, кляшчоў і інш.) і сельскагаспадарчых шкоднікаў.

дэзінтэгра́тар

(ад дэз- + інтэгратар)

машына для драблення і перамешвання сыпкіх рэчываў (зямлі, солі, руды і інш.).