Verbum

акіяно́граф

(ад акіян + -граф)

спецыяліст у галіне акіянаграфіі.

акіяно́лаг

(ад акіян + -лаг)

спецыяліст у галіне акіяналогіі.

аклама́цыя

[лац. acclamatio = крык]

прыняцце або адхіленне сходам якой-н. прапановы без падліку галасоў, на падставе рэакцыі ўдзельнікаў сходу, што выяўляецца ў выгуках, розных рэпліках.

акліматызава́ць

[ад лац. ас = да + клімат]

прыстасаваць расліну, жывёліну да новага клімату, да жыцця ў новых геаграфічных, пераважна кліматычных умовах.

акліматыза́цыя

[ад лац. ас = да + клімат]

1) прыстасаванне жывёл і раслін да жыцця ў новых геаграфічных, пераважна кліматычных умовах;

2) прыстасаванне чалавека да жыцця, працы ў новым асяроддзі.

акліма́цыя

(ад лац. ас + клімат)

сукупнасць карысных гомеастатычных змен у арганізме, якія даюць яму магчымасць існаваць пры змене ўмоў асяроддзя.

аклюзава́ць

(лац. occludere = замыкаць)

мець здольнасць паглынаць газы (пра металы).

аклю́зія

(лац. occlusio = замыканне)

1) паглынанне газаў металамі;

2) выцясненне цёплага паветра ў больш высокія слаі атмасферы халодным паветрам;

3) змыканне зубоў верхняй і ніжняй сківіцы.

акмеі́зм

(ад гр. akme = вяршыня)

мадэрнісцкая плынь у рускай паэзіі пач. 20 ст., якая прапагандавала тэорыю «чыстага мастацтва», індывідуалізм і містыку.

акміні́т

[ад ак(устыка) + мін(ерал)]

будаўнічы матэрыял, непранікальны для гукаў.