Verbum

аквала́нг

(англ. aqualung, ад лац. aqua = вада + англ. lung = лёгкае)

апарат для дыхання чалавека пад вадой.

аквалангі́ст

(ад акваланг)

плывец, які карыстаецца аквалангам.

аквамабі́ль

(ад аква- + лац. mobilis = рухомы)

невялікая адкрытага тыпу падводная лодка з запасам паветра, прызначаная для перавозкі вадалазаў.

аквамары́н

(лац. aqua marina = марская вада)

мінерал, разнавіднасць берылу, каштоўны празрысты камень сінявата-зялёнага або блакітнага колеру.

акваме́трыя

(ад аква- + -метрыя)

метады вызначэння колькасці вады ў розных рэчывах.

аквана́ўт

(ад аква- + -наўт)

даследчык мора, які ў спецыяльным гідракасцюме або ў падводным апараце працуе на глыбінях, недаступных вадалазу.

аквана́ўтыка

(ад аква- + -наўтыка)

навука, якая вывучае магчымасці доўгага знаходжання чалавека ў моры пад вадой.

аквапла́н

(ад аква- + -план)

невялікі плыт, стоячы на якім і трымаючыся за буксірны канат самаходнага судна, спартсмен перамяшчаецца па вадзе.

аквары́стыка

(ад лац. aquarium = вадаём)

развядзенне жывёл і раслін у акварыумах.

аква́рыум

(лац. aquarium = вадаём)

1) штучны вадаём або шкляная пасудзіна з вадой для рыб, водных жывёл і раслін;

2) спецыяльная навуковая ўстанова, якая вывучае і дэманструе прадстаўнікоў марской і прэснаводнай фауны і флоры.