Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
ажзоруыэ’
абвгдзійклмнпрстўфхцшэ-

дэнунцыя́тар

(лац. denuntiator)

даносчык.

дэнунцыя́цыя

(лац. denuntiatio)

данос.

дэнці́н

(ад лац. dens, -ntis = зуб)

моцнае косцепадобнае рэчыва, якое складае асноўную масу зуба.

дэнціятры́я

(ад лац. dens, -ntis = зуб + -ятрыя)

вучэнне аб хваробах зубоў і метадах іх лячэння.

дэнье́

(фр. denier)

1) даўнейшая французская манета, роўная 1/240 ліўра; выйшла з абарачэння ў пач. 19 ст.;

2) уст. мера тонкасці шаўковага валакна, якая вызначалася адносінамі вагі валакна да яго даўжыні; заменена тэксам.