Verbum

-дэндран

гл. -дэндрон.

дэндрантэ́ма

(н.-лац. dendranthema)

травяністая расліна сям. складанакветных з ружовымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў Кітаі, Японіі, Карэі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

дэндрапа́рк

(ад дэндра- + парк)

вялікі парк, у якім вырошчваюць дрэўныя і кустовыя расліны.

дэндра́рый

(ад гр. dendron = дрэва)

батанічны сад, дзе ў адкрытым грунце вырошчваюцца розныя віды дрэў і кустоў.

дэндрафо́ма

(н.-лац. dendrophoma)

недасканалы грыб сям. шаравідкавых, які развіваецца на травяністых раслінах.

дэндрахранало́гія

(ад дэндра- + храналогія)

вучэнне аб заканамернасцях утварэння гадавых слаёў дрэвавых парод, на аснове якога можна вызначыць узрост археалагічных знаходак.

дэндро́ідны

(ад гр. dendron = дрэва + -оід)

дрэвападобны, які галініцца, як дрэва.

дэндро́лаг

(ад гр. dendron = дрэва + -лаг)

спецыяліст у галіне дэндралогіі.

-дэндрон, -дэндран

(гр. dendron = дрэва)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «дрэва», «дрэвападобны».

дэндры́ты

(гр. dendrites = які адносіцца да дрэва)

1) незакончаныя ў развіцці крышталі дрэвападобнай формы;

2) чуллівыя, звычайна разгалінаваныя адросткі нервовай клеткі.