Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дэбурба́ж

(фр. débourbage)

адстойванне вінаграднага сусла перад браджэннем пры вырабе белых вінаградных він.

дэбурбе́р

(фр. debourber = ачышчаць ад бруду)

апарат для выдалення з вінаграднага сусла зерняў і скуркі вінаграду.

дэбушы́раваць

(фр. déboucher)

уст. навязваць раптоўны бой непрыяцелю ў неспадзяваным для яго месцы.

дэбю́т

(фр. début)

1) першае выступленне артыста на сцэне, а таксама першае публічнае выступленне наогул (напр. д. спявачкі, літаратурны д.);

2) пачатак шахматнай або шашачнай партыі (параўн. мітэльшпіль, эндшпіль).

дэбютава́ць

(фр. débuter)

упершыню выступаць на сцэне або ў якой-н. галіне дзейнасці.

дэбюта́нт

(фр. débutant)

той, хто ўпершыню публічна выступае на сцэне або ў якой-н. галіне дзейнасці.

дэвальва́цыя

(ням. Devalvation, ад лац. de = з, ад + valvere = мець значэнне)

афіцыяльнае паніжэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або паніжэнне яе курсу ў адносінах да валют іншых краін (проціл. рэвальвацыя).

дэвана́гары

(санскр. devanagari)

складовае пісьмо многіх сучасных індыйскіх моў.

дэваста́цыя

(лац. devastatio = спусташэнне, знішчэнне)

комплекс мерапрыемстваў па знішчэнню ўзбуджальнікаў інвазійных і інфекцыйных хвароб чалавека, жывёл і раслін у геаграфічнай або гаспадарчай зоне.

дэвіёметр

(ад лац. devio = сыходжу з дарогі + -метр)

прыбор для вымярэння дэвіяцыі частаты, якім кантралюецца якасць радыё- і тэлевізійных сігналаў.