Verbum

аксігемаме́трыя

[ад аксігема(глабін) + -метрыя]

фотаметрычны метад вымярэння ступені насычанасці артэрыяльнай крыві кіслародам.

аксігемо́метр

[ад аксігема(глабін) + -метр]

прыбор для вымярэння ступені насычанасці кіслародам артэрыяльнай крыві чалавека.

аксіге́н, аксіге́ніум

(лац. oxygenium, ад гр. oksys = кіслы + genos = нараджэнне)

лацінская назва кіслароду, якая ўжываецца ў назвах яго злучэнняў, працэсаў з яго ўдзелам.

аксігена́зы

(ад аксіген)

ферменты класа аксідарэдуктазаў, якія каталізуюць далучэнне двух атамаў кіслароду да малекулы субстрату.

аксігена́тар

(ад аксіген)

апарат, які замяняе лёгкія ў час хірургічнай аперацыі.

аксігенатэрапі́я

(ад аксіген + тэрапія)

штучнае ўвядзенне кіслароду ў арганізм чалавека з лячэбнай мэтай.

аксідава́ць

(фр. oxyder, ад гр. oksys = кіслы)

праводзіць аксідацыю.

аксіда́зы

(ад аксіды)

акісляльныя ферменты расліннага і жывёльнага паходжання, якія выконваюць важную ролю ў жыццёвых працэсах.

аксідарэдукта́зы

(ад аксіды + лац. reductare = адводзіць назад)

клас фермантаў, якія паскараюць або запавольваюць акісляльна-аднаўленчыя рэакцыі ў арганізмах.

аксіда́цыя

(ад фр. oxyder = акісляць, ад гр. oksys = кіслы)

уздзеянне акісленнем на верхні слой металу, каб засцерагчы ад карозіі або надаць прыгожы знешні выгляд.