Verbum

дэта́нт

(фр. détente = разрадка, аслабленне)

разрадка міжнароднай напружанасці.

дэташэ́

(фр. détaché = аддзелены)

здабыванне кожнага гуку асобна плаўным рухам смычка ў час ігры на музычных інструментах.

дэтры́т

(лац. detritus = сцёрты)

1) мед. прадукт распаду амярцвелых тканак (напр. воспенны воспавы д.);

2) арганічнае рэчыва, якое складаецца з частак вымерлых раслінных і жывёльных арганізмаў;

3) груда абломкаў горных парод, што складаюцца са шкілетаў жывёл.

дэтрытафа́гі

(ад дэтрыт + фагі)

водныя жывёлы, якія кормяцца дэтрытам 2.

дэтэ́ктар

(лац. detector = адкрывальнік)

1) вузел у радыёпрыёмніку для пераўтварэння ваганняў высокай частаты ў ваганні нізкай (гукавой) частаты;

2) фіз. прыбор для выяўлення радыеактыўнага або цеплавога выпрамянення, а таксама альфа-, бэта-, гама-часціц, нейтронаў, пратонаў.

дэтэктафо́н

(англ. detectaphone)

1) апарат са скрытым мікрафонам для падслухоўвання размоў.

дэтэкты́раваць

(ад лац. detector = які адкрывае)

ператвараць электрычныя ваганні ў ваганні меншай частаты або пастаянны ток.

дэтэкты́ў

(лац. detective)

1) агент вышукной паліцыі, які вядзе расследаванне крымінальных спраў;

2) літаратурны твор або кінафільм, у якім расказваецца аб прыгодах сышчыкаў, шпіёнаў.

дэтэрге́нты

(англ. detergent, ад лац. detergere = ачышчаць)

паверхнева-актыўныя сінтэтычныя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца ў прамысловасці і быце як мыйныя сродкі і эмульгатары.

дэтэрмінава́ць

(лац. determinare)

акрэсліваць, вызначаць.