Verbum

акселеро́граф

(ад лац. accelerare = паскараць + -граф)

акселерометр з аўтаматычным запісвальным устройствам.

акселеро́метр

(ад лац. accelerare = паскараць + -метр)

прыбор для вымярэння паскарэнняў або перагрузак у транспартных машынах, самалётах і іншых лятальных апаратах.

а́ксель

[нарв. P. Axel = прозвішча нарв. канькабежца-фігурыста (1865—1938)]

сп. скачок у паўтара абароту з адной нагі на другую ў адзіночным фігурным катанні.

аксельба́нт

(ням. Achselband)

наплечны шнур на мундзіры як прыналежнасць параднай формы афіцэраў многіх армій; ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь — прыналежнасць параднай формы адзення ганаровай варты, удзельнікаў ваенных парадаў.

аксерафто́л

(ад а- + гр. kseros = сухі + ophthalmos = вока + -ол)

уст. вітамін А.

аксесуа́р

(фр. accessoire = дапаможны, другарадны)

1) дробная рэч, прадмет тэатральнага абсталявання;

2) перан. прыватнасць, другарадная дэталь чаго-н. (у жывапісе, літаратуры, скульптуры).

аксі-

(гр. oksys = кіслы)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае прысутнасць кіслароду ў злучэннях або сумесях.

аксіанілі́ны

(ад аксі- + анілін)

тое, што і амінафенолы.

аксібіёнты

[ад аксі(ген) + біёнты]

тое, што і аэробы.

аксігемаглабі́н

(ад аксі- + гемаглабін)

арганічнае рэчыва, якое ўтвараецца ў органах дыхання пры злучэнні гемаглабіну з кіслародам.