Verbum

аксілікві́т

[ад аксі(ген) + лац. liquidus = вадкі]

выбуховае рэчыва, сумесь вадкага кіслароду з гаручымі порыстымі матэрыяламі (вугалем, апілкамі, торфам, саломай).

аксілі́т

(ад гр. oksys = кіслы)

тэхнічная назва перакісу натрыю.

аксі́маран

гл. аксюмаран.

аксінафталі́ны

(ад аксі- + нафталін)

тое, што і нафтолы.

аксіні́т

(ад гр. aksine = сякера)

мінерал класа сілікатаў, пераважна бурага колеру з рознымі адценнямі.

аксіо́пес

(н.-лац. oxyopes)

павук карычневай афарбоўкі з падоўжнымі белымі лініямі на задняй частцы брушка, пашыраны ў паўночнай і сярэдняй частцы Еўропы; жыве ў траве, на кустах і дрэвах у лесе.

аксіпо́р

(н.-лац. oxyporus)

губавы базідыяльны грыб сям. паліпоравых, які расце на дрэвах і мёртвай драўніне лісцевых і хвойных парод.

аксіпралі́н

(ад аксі- + пралін)

арганічнае рэчыва з групы амінакіслот, якое ўваходзіць у склад бялкоў раслінных і жывёльных арганізмаў, напр. у жэлацін, казеін.

аксіпты́ля

(н.-лац. oxyptila)

павук сям. бакаходаў, які жыве пад полагам лесу на паверхні глебы.

а́ксірыс

(н.-лац. axyris)

травяністая расліна сям. лебядовых з дробнымі непрыгляднымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная ў Еўразіі; пустазелле.