Verbum

аксафенамі́д

(ад гр. oksys = кіслы + phamo = свячу + амід)

лекавы прэпарат, жоўцегонны сродак, які выкарыстоўваецца пры хранічных халецыстытах, халангітах і інш.

акселера́т

(ад акселерацыя)

падлетак, які вызначаецца раннім развіццём.

акселера́тар

(ад лац. accelerare = паскараць)

1) рэгулятар колькасці гаручай сумесі, што паступае ў цыліндры аўтамабільных і іншых рухавікоў унутранага згарання;

2) эканамічны паказчык, які характарызуе сувязь паміж аб’ёмам капіталаўкладанняў і велічынёй спажывецкіх выдаткаў у эканоміцы.

акселера́цыя

(лац. acceleratio = паскарэнне)

паскоранае фарміраванне арганізма ці асобных органаў.

акселеро́граф

(ад лац. accelerare = паскараць + -граф)

акселерометр з аўтаматычным запісвальным устройствам.

акселеро́метр

(ад лац. accelerare = паскараць + -метр)

прыбор для вымярэння паскарэнняў або перагрузак у транспартных машынах, самалётах і іншых лятальных апаратах.

а́ксель

[нарв. P. Axel = прозвішча нарв. канькабежца-фігурыста (1865—1938)]

сп. скачок у паўтара абароту з адной нагі на другую ў адзіночным фігурным катанні.

аксельба́нт

(ням. Achselband)

наплечны шнур на мундзіры як прыналежнасць параднай формы афіцэраў многіх армій; ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь — прыналежнасць параднай формы адзення ганаровай варты, удзельнікаў ваенных парадаў.

аксерафто́л

(ад а- + гр. kseros = сухі + ophthalmos = вока + -ол)

уст. вітамін А.

аксесуа́р

(фр. accessoire = дапаможны, другарадны)

1) дробная рэч, прадмет тэатральнага абсталявання;

2) перан. прыватнасць, другарадная дэталь чаго-н. (у жывапісе, літаратуры, скульптуры).