Verbum

акратафо́р

(гр. akratophoros = пасудзіна для чыстага віна)

герметызаваны рэзервуар, які прымяняецца ў вытворчасці шампанскіх він.

акратэ́рый

(гр. akroterion)

скульптурнае ўпрыгожанне над вугламі франтона архітэктурнага збудавання.

акрафані́я

(ад акра- + -фанія)

складанаскарочаныя словы з пачатковых літар словазлучэння, якія чытаюцца не па назвах літар, а як звычайнае слова (напр. загс, нэп).

акрацыяно́з

(ад акра- + цыяноз)

сінюшная афарбоўка канечнасцей пераважна пры разладзе кровазвароту.

акрацэфа́лія

(ад акра- + -цэфалія)

анамалія формы чэрапа, гіры якой галава выцягнута ўверх накшталт вежы.

акро́нім

(ад гр. akros = высокі + onyma = імя)

абрэвіятура, утвораная з пачатковых літар (напр. СНД, НАТО).

акро́паль

(гр. akropolis)

узвышаная ўмацаваная частка старажытнагрэчаскага горада.

акру́тны

(польск. okrutny)

1) жорсткі, люты (напр. а. чалавек);

2) цяжкі, бязвыхадны (напр. а-ае становішча).

акрыдзі́н

(ад лац. acer, acris = востры)

гетэрацыклічнае арганічнае злучэнне, якое змяшчаецца ў каменнавугальнай смале; выкарыстоўваецца ў вытворчасці фарбаў і лякарстваў.

акры́ды

(гр. akris, -idos = саранча)

насякомыя сям. саранчовых атрада прамакрылых; карміцца акрыдамі і дзікім мёдам — галадаць, мізэрна харчавацца.