Verbum

апубліко́ўваць, ✂; незак.

Тое, што і публікаваць.

апу́склівы, ✂.

Неахайны, недагледжаны.

• А. чалавек.

апускны́, ✂.

Які можна апусціць.

• Апускная лямпа.

апусташа́льны, ✂.

Які робіць апусташэнне.

• Апусташальныя войны.

|| наз. апусташальнасць, ✂.

апусто́шаны, ✂.

Пазбаўлены маральных сіл, унутранага, духоўнага зместу.

• Апустошаная душа.

|| наз. апустошанасць, ✂.

апусто́шыць, ✂; зак.

1. Зрабіць пустым, апустошыць.

   • А. зямлю.
   • А. кішэні (жарт.).

2. перан. Пазбавіць маральных сіл, духоўнага зместу.

   • А. душу чалавека.

|| незак. апусташаць, ✂.

|| наз. апусташэнне, ✂ і апустошванне, ✂.

апусце́лы, ✂.

Які стаў пустым, бязлюдным.

• А. дом.
• Апусцелыя вуліцы.

|| наз. апусцеласць, ✂.

апусці́цца, ✂; зак.

1. Перамясціцца ў больш нізкае становішча; знізіцца.

   • Бусел апусціўся на луг.

   Рукі апусціліся ў каго-н. (таксама перан. знікла жаданне зрабіць што-н.).

2. перан. Перастаць клапаціцца пра свой знешні выгляд, дрэнна паводзіць сябе ў маральных адносінах.

   • Апусціўся чалавек.

|| незак. апускацца, ✂.

|| наз. апушчэнне, ✂.

апусці́ць, ✂; зак.

1. Перамясціць у больш нізкае становішча.

   • А. рукі (таксама перан. стаць бяздзейным, страціўшы надзею).
   • А. сцяг.

2. Схіліць, нахіліць.

   • А. галаву.
   • А. вочы (скіраваць позірк уніз).

3. Змясціць куды-н. уніз, у што-н.

   • А. пісьмо ў паштовую скрынку.

4. Адкінуць.

   • А. каўнер.

5. што. Зрабіць пропуск, выключыць.

   • Пры чытанні а. слова.

6. Занядбаць, запусціць.

   • А. гаспадарку.

|| незак. апускаць, ✂.

|| наз. апусканне, ✂.

|| наз. апушчэнне, ✂.

апу́ха, ✂, м.

1. гл. апушыць.

2. Футравая абшыўка па краях адзення, абутку.

   • А. даражэй кажуха (прымаўка).