Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

апе́ка, , ж.

  1. Нагляд за недзеяздольнымі асобамі (малалетнімі, хворымі і пад.), клопаты аб іх выхаванні, правах і пад.

    • Устанавіць апеку над малалетнімі.
  2. зб. Установы або асобы, на якіх ускладзены такі нагляд.

  3. Клопаты, утрыманне, нагляд. Бацькоўская а.

    • Выйсці з-пад апекі.

апекава́ць, ; незак.

  1. Ажыццяўляць апеку (у 1 знач.) над кім-н.

    • А. дзяцей.
    • А. сірот.
  2. Клапаціцца, наглядаць за кім-н.

    • А. малых сясцёр.

апельсі́н, , м.

Цытрусавае дрэва, а таксама сакавіты пахучы кісла-салодкі плод гэтага дрэва з мяккай лупінай аранжавага колеру.

|| прым. апельсінавы, .

  • А. сок.

апелява́ць, ; зак. і незак.

  1. Падаць (-даваць) апеляцыю (у 1 знач. і спец.).

  2. да каго-чаго. Звярнуцца (-ртацца) за падтрымкай і пад. (кніжн.).

    • А. да грамадскасці.

апеля́цыя, , ж.

  1. Абскарджанне рашэння суда ў больш высокую судовую інстанцыю з мэтай перагляду справы (спец.).

  2. Зварот з просьбай, з заклікам аб чым-н. (кніжн.).

    • А. да грамадскай думкі.

|| прым. апеляцыйны, .

  • А. суд.

апе́ндыкс, , м. (спец.).

Чэрвепадобны адростак сляпой кішкі.

|| прым. апендыксны, .

апендыцы́т, , м.

Запаленне чэрвепадобнага адростка сляпой кішкі (апендыкса).

|| прым. апендыцытны, .

апе́нька, , ж.

Асенні жаўтаваты ядомы грыб, які расце групамі каля пнёў, на пнях дрэў.

апера́бельны, .

Такі, які можа быць аперыраваны, паддаецца аперацыі?.

  • А. хворы.

|| наз. аперабельнасць, .

апераза́цца, ; зак. (разм.).

Падперазацца поясам, дзягай.

|| незак. апяразвацца, .