апусці́ць, ; зак.

  1. Перамясціць у больш нізкае становішча.

    • А. рукі (таксама перан. стаць бяздзейным, страціўшы надзею).
    • А. сцяг.
  2. Схіліць, нахіліць.

    • А. галаву.
    • А. вочы (скіраваць позірк уніз).
  3. Змясціць куды-н. уніз, у што-н.

    • А. пісьмо ў паштовую скрынку.
  4. Адкінуць.

    • А. каўнер.
  5. што. Зрабіць пропуск, выключыць.

    • Пры чытанні а. слова.
  6. Занядбаць, запусціць.

    • А. гаспадарку.

|| незак. апускаць, .

|| наз. апусканне, .

|| наз. апушчэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)