апусто́шыць, ✂; зак.

  1. Зрабіць пустым, апустошыць.

    • А. зямлю.
    • А. кішэні (жарт.).

  2. перан. Пазбавіць маральных сіл, духоўнага зместу.

    • А. душу чалавека.

|| незак. апусташаць, ✂.

|| наз. апусташэнне, ✂ і апустошванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)