Verbum

асістэ́нт, ✂, м.

1. Памочнік прафесара, урача, рэжысёра і пад.

   • А. хірурга.

2. Малодшая выкладчыцкая пасада ў вышэйшых навучальных установах, а таксама асоба, якая займае гэту пасаду.

|| ж. асістэнтка, ✂.

|| прым. асістэнцкі, ✂.

асісці́раваць, ✂; незак. (спец.).

Выконваць абавязкі асістэнта (у 1 знач.).

• А. прафесару.

аскаба́лак, ✂, м. (разм.).

Кавалак, абломак, асколак чаго-н.

• А. дрэва.

|| прым. аскабалкавы, ✂.

аскарбі́навы, ✂:

• аскарбінавая кіслата — вітамін С, які ўдзельнічае ў акісляльных і аднаўленчых працэсах у арганізме.

аске́т, ✂, м.

Чалавек, які вядзе аскетычнае жыццё.

аскеты́зм, ✂, м.

Строгі ўклад жыцця з адмаўленнем ад матэрыяльных выгод, жыццёвых уцех.

• Сярэдневяковы а.

|| прым. аскетычны, ✂.

асклюдава́ць, ✂; зак.

Тое, што і абсклюдаваць.

|| незак. асклюдоўваць, ✂.

аско́лак, ✂, м.

Востры кавалак чаго-н. разбітага.

• Асколкі шкла.
• А. мінулага (перан. пра тое, што засталося ад мінулага).

|| прым. асколачны, ✂.

• Асколачная бомба.

аско́ма, ✂, ж.

Вяжучае абвостранае адчуванне ў роце ад чаго-н. кіслага.

• А. на зубах ад кіслых яблыкаў.
• Нагнаць (набіць) аскому (таксама перан. надта надакучыць).

аскрэ́бці, ✂; зак.

Тое, што і абскрэбці.

|| незак. аскрабаць, ✂ і аскрэбваць, ✂.