аскаба́лак, ​✂, м. (разм.).

Кавалак, абломак, асколак чаго-н.

  • А. дрэва.

|| прым. аскабалкавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)