Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аркестра́нт, , м.

Музыкант з аркестра.

|| ж. аркестрантка, .

|| прым. аркестранцкі, .

аркестро́ўка, , ж. (спец.).

Выклад музычнага твора для выканання аркестрам або інструментальным ансамблем; інструментоўка.

арктыка, , ж.

Паўночная палярная вобласць зямнога шара.

|| прым. арктычны, .

а́ркуш, , м.

  1. Тонкі, плоскі кавалак якога-н. матэрыялу.

    • А. паперы.
    • А. са сшытка.
  2. Адзінка вымярэння аб’ёму друкаванага тэксту (спец.).

    • Аўтарскі а. (40000 друкарскіх знакаў).
    • Друкаваны а. (16 старонак друкаванага тэксту як адзінка вымярэння аб’ёму кнігі).

|| прым. аркушны, .

арла́н, , м.

Буйная драпежная птушка сямейства ястрабіных, марскі арол.

|| прым. арланавы, .

арлекі́н, , м.

Традыцыйны персанаж італьянскай «камедыі масак», паяц, камедыянт.

|| прым. арлекінскі, .

арлекіна́да, , ж.

Камедыя з арлекінам у галоўнай ролі.

|| прым. арлекінадны, .

арле́ц, , м. (разм.).

Мінерал вішнёва-ружовага колеру; раданіт.

арлі́ца, , ж.

Самка арла.

арля́нка, , ж.

Старая гульня, сэнс якой у адгадцы: ляжа падкінутая манета гербавым малюнкам (арлом) ці процілеглым бокам (рэшкай).