Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

уперамешку, і упярэмешку, прысл. (разм.).

У перамяшаным выглядзе, у беспарадку.

  • Ёлкі раслі ў. з лісцёвымі дрэвамі.

уперці, ; зак.

  1. З цяжкасцю ўпхнуць, уціснуць у што-н. (разм.).

    • У. рэчы ў чамадан.
  2. Унесці (што-н. цяжкае, грувасткае; разм.).

    • У. мяшок з бульбай у сенцы.
  3. Шчыльна прыціснуць да чаго-н.

    • У. жэрдку ў сцяну.
    • У. рукі ў бокі.
  4. перан. Навязаць каму-н., прымусіць насільна ўзяць што-н. (разм.).

    • У. бракаваны прыёмнік.
  5. перан. Патраціць, выдаткаваць (сродкі, грошы; разм.).

    • У. сто рублёў.

|| незак. упіраць, .

|| наз. упор, .

уперціся, ; зак.

  1. Уперці канец якога-н. прадмета для апоры, супраціўлення, адштурхвання.

    • У. рукамі ў сцяну.
    • У. вяслом у дно.
  2. У час руху наткнуцца на каго-, што-н., выявіць якую-н. перашкоду.

    • Мы ехалі, ехалі і ўпёрліся ў плот.
    • Справа ўпёрлася ў непрадбачную цяжкасць (перан.).
  3. Упарта не згадзіцца з чым-н., на што-н.; занаравіцца (пра жывёл).

    • Упёрся на сваім.
    • Конь упёрся і ні з месца.
  4. З цяжкасцю або без дазволу ўвайсці куды-н.; улезці ў што-н. (разм.).

    • Упёрся ў хату з бруднымі нагамі.
    • Уперліся ў багну.

|| незак. упірацца, .

|| наз. упор, .

упершыню, прысл.

Першы раз.

  • У. такое бачу.

упікі, .

Папрокі, абвінавачанні, выказаныя каму-н.

упікнуць, ; зак.

Папракнуць, зрабіць каму-н. папрок.

  • У. за няўважлівасць.

|| незак. упікаць, .

упільнаваць, ; зак.

  1. Наглядаючы, пільнуючы, усцерагчы ад каго-, чаго-н.

    • Не ўпільнаваў рэчаў.
    • Не ўпільнавалі дзяцей ад шкоднага ўздзеяння (перан.).
  2. Усачыць, не ўпусціць з-пад увагі.

    • Я не ўпільнавала, калі яны прыехалі.

|| незак. упільноўваць, .

упісацца, ; зак.

  1. Запісацца куды-н.

    • У. ў спіс.
  2. Умясціцца на якой-н. прасторы, у межах чаго-н. (разм.).

    • Сілуэт звера ўпісаўся ў здымак.
  3. Гарманічна спалучыцца з акаляючым асяроддзем.

    • Новы дом упісаўся ў ансамбль вуліцы.

|| незак. упісвацца, .

упісаць, ; зак.

  1. Напісаць, унесці куды-н., напр. у спіс.

    • У. прапушчаныя словы.
    • У. даўжнікоў у запісную кніжку.
    • У. новую старонку ў гісторыю (перан., высок.).
  2. У матэматыцы: начарціць адну фігуру ўнутры другой з захаваннем пэўных умоў.

    • У. трохвугольнік у акружнасць.
  3. З апетытам з’есці (разм.).

    • У. булку.

|| незак. упісваць, .

упіхнуцца, ; зак. (разм.).

Тое, што і упхнуцца.

|| незак. упіхацца, і упіхвацца, .