Verbum

учадзелы, ✂.

Атручаны чадам (у 1 знач.).

• Учадзелая дзіця.

учапіцца, ✂; зак.

1. Моцна ўхапіцца за каго-, што-н. або ўплесціся за што-н., у што-н.

   • У. ў борт машыны.
   • У. ў валасы.

2. Зачапіцца за што-н.

   • Кручок вуды ўчапіўся за водарасці.

3. чым за што. Закрануць што-н. у час руху.

   • У. воссю калёс за шула варот.

4. перан. Тое, што і ухапіцца (у 2 знач.).

   • У. за думку.

5. Далучыцца самавольна, без папярэдняй згоды да тых, хто ідзе куды-н.

   • За намі ўчапіўся сабака.

|| незак. учэплівацца, ✂.

учапіць, ✂; зак.

1. Зачапіць за што-н.

   • У. вудачку.

2. Павесіць.

   • У. каралі на шыю.

3. У час руху зачапіць чым-н. ці за што-н. (разм.).

   • У. колам у дрэва.

учарашні, ✂.

1. Які быў, адбыўся ўчора.

   • Шукаць учарашняга дня (траціць час на пошукі таго, чаго ўжо няма; жарт.).

2. Які быў нядаўна кім-, чым-н.

   • Учарашнія студэнты.

учарнелы, ✂.

1. Які зблажэў, змарнеў, счарнелы.

   • У. чалавек.
   • У. твар.

2. Пачарнелы (разм.).

   • Учарнелае лісце.

учарнець, ✂; зак.

1. Зблажэць, змарнець.

   • У. ад хваробы.
   • Твар учарнеў.

2. Пачарнець (пад уздзеяннем вільгаці, сонца, паветра і пад.; разм.).

   • Драніца на даху ўчарнела.

учарсцвелы, ✂.

Які стаў чэрствым, зачарсцвелы.

• У. хлеб.

участак, ✂, м.

1. Асобная частка якой-н. паверхні.

   • У. магістралі.
   • Пашкоджаны ў. скуры.

2. Частка зямельнай плошчы, занятая чым-н. або прызначаная для чаго-н.

   • Зямельны ў.
   • Працаваць на прысядзібным участку.
   • Доследны ў.

3. Адміністрацыйна-тэрытарыяльнае падраздзяленне чаго-н.

   • Выбарчы ў.
   • Урачэбны ў.

4. Частка фронту, зона дзеяння якой-н. воінскай часці, вайсковага злучэння.

   • На ўчастку стралковага палка.

5. Галіна, сфера якой-н. грамадскай дзейнасці.

   • Адказны ў. работы.

6. У царскай Расіі: падраздзяленне, аддзяленне гарадской паліцыі.

   • Адвесці ва ў.

|| прым. участковы, ✂.

• У. ўрач.
• Участковая выбарчая кампанія.
• У. ўпаўнаважаны.
• У. інспектар (афіцэр міліцыі, адказны за парадак на даручаным яму ўчастку; у 3 знач.).

участковы, ✂.

1. гл. участак.

2. наз. Тое, што і участковы ўпаўнаважаны, участковы інспектар (разм.).

учасціцца, ✂; зак.

Стаць больш частым (у 3 і 4 знач.).

• Учасціліся раннія замаразкі.
• Рытм сэрца ўчасціўся.

|| незак. учашчацца, ✂.

|| наз. учашчэнне, ✂.