учарнець, ✂; зак.

  1. Зблажэць, змарнець.

    • У. ад хваробы.
    • Твар учарнеў.

  2. Пачарнець (пад уздзеяннем вільгаці, сонца, паветра і пад.; разм.).

    • Драніца на даху ўчарнела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)