Verbum

упад:

• да ўпаду (разм.) — да знямогі, поўнай страты сіл.

• Танцы да ўпаду.

упадабаць, ✂; зак. (разм.).

1. Спадабаць, захапіцца чым-н.

   • У. новую работу.

2. Прыйсціся да спадобы.

   • У. дзяўчыну.

упадак, ✂, м.

Стан аслаблення дзейнасці, змяншэння актыўнасці.

• У. сіл.
• Гаспадарка прыйшла ва ў.

упадаць, ✂; незак.

1. Уцякаць, улівацца (пра раку).

   • Сож упадае ў Днепр.

2. Даглядаць каго-, што-н. (разм.).

   • Ён надта не ўпадае за гаспадаркай.

3. Заляцацца да каго-н. (разм.).

   • У. за дзяўчынай.

|| наз. упадзенне, ✂.

• Пры ўпадзенні Палаты ў Дзвіну.

упадачны, ✂.

Такі, які бывае пры ўпадку ў грамадскім, культурным жыцці, пасіўна-безнадзейны.

• Упадачная гаспадарка.
• У. настрой.

|| наз. упадачнасць, ✂.

упадзіна, ✂, ж.

Паглыбленае месца, паглыбленне.

• Вочная ў.

упадніцтва, ✂, н. (кніжн.).

Упадніцкія настроі ў якой-н. галіне грамадскага жыцця.

|| прым. упадніцкі, ✂.

упаіць, ✂; зак. (разм.).

Напаіць дап’яна.

|| незак. упойваць, ✂.

упаковачны, ✂.

Які прызначаны, служыць для ўпакоўкі.

• Упаковачная папера.

упакоўваць, ✂; незак.

Тое, што і пакаваць.