Verbum

упокат, прысл. (разм.).

Тое, што і покатам (у 1 знач.).

упомніць, ✂; зак. (разм.).

Запомніць, утрымаць у памяці.

• Дзе ты ўсё ўпомніш.

упор, ✂, м.

1. гл. уперці, уперціся.

2. Прадмет, месца, у якое ўпіраюцца, падпорка.

   • Прылегчы на ў. і стрэліць.
   • У. для ног.

3. Ва ўпор —

   • 1) у непасрэднай блізкасці ад цэлі.
     • Стрэліць ва ўпор;
   • 2) адкрыта, без хітрыкаў (разм.).
     • Сказаць ва ўпор;
   • 3) пільна, прама і блізка.
     • Паглядзець на каго-н. ва ўпор.

◊

• Рабіць упор на каго-што або на кім-чым — звяртаць асаблівую ўвагу на каго-, што-н., падкрэсліваць значэнне каго-, чаго-н.

упоравень, прысл. і прыназ. (разм.).

1. прыназ., з чым. На адной лініі, вышыні, глыбіні і пад.; на адным узроўні.

   • Вада ў. з краямі бочкі.
   • Самалёт ляціць у. з воблакамі.

2. прысл., з кім. Аднолькава, на роўных правах.

   • Адчуваць сябе ў. з іншымі.

3. прыназ. Поруч, побач.

   • Сядзець у. з кім-н.

упорны, ✂.

Які служыць, прызначаны для ўпору.

• У. ніт.

употай і употайкі, прысл.

Непрыметна для іншых, тайком, цішком.

• У. назіраць за кім-н.