Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
бвгдежзйклмнпрстфхцчшюя
аеілорухыэя

упхаць, ✂; зак. (разм.).

  1. Пхаючы, усунуць куды-н. усё, многае.

    • У салому ў мяшок.

  2. З’есці многа чаго-н. (груб.).

    • Місу бульбы ўпхаў.

|| незак. упіхаць, ✂ і упіхваць, ✂.

упхнуцца, ✂; зак. (разм.).

З намаганнем прабрацца куды-н., уціснуцца.

  • У. ў перапоўнены аўтобус.

|| незак. упіхацца, ✂ і упіхвацца, ✂.

упхнуць, ✂; зак. (разм.).

  1. Уштурхнуць, усунуць.

    • У. пальчаткі ў кішэню.
    • Яго сілай упхнулі ў кабінет.

  2. перан. Прымусіць узяць, прыняць што-н.

    • У. няякасны тавар каму-н.

  3. перан., каго: Паставіць на якую-н. работу, пасаду і пад. супраць волі або ўладкаваць куды-н. па пратэкцыі.

    • У. на завод.
    • У. сына на завочнае аддзяленне інстытута.

|| незак. упіхаць, ✂ і упіхваць, ✂.