участак назоўнік | мужчынскі род

  1. Асобная частка якой-н. паверхні.

    • У. магістралі.
    • Пашкоджаны ў. скуры.
  2. Частка зямельнай плошчы, занятая чым-н. або прызначаная для чаго-н.

    • Зямельны ў.
    • Працаваць на прысядзібным участку.
    • Доследны ў.
  3. Адміністрацыйна-тэрытарыяльнае падраздзяленне чаго-н.

    • Выбарчы ў.
    • Урачэбны ў.
  4. Частка фронту, зона дзеяння якой-н. воінскай часці, вайсковага злучэння.

    • На ўчастку стралковага палка.
  5. Галіна, сфера якой-н. грамадскай дзейнасці.

    • Адказны ў. работы.
  6. У царскай Расіі: падраздзяленне, аддзяленне гарадской паліцыі.

    • Адвесці ва ў.

|| прыметнік: участковы.

  • У. ўрач.
  • Участковая выбарчая кампанія.
  • У. ўпаўнаважаны.
  • У. інспектар (афіцэр міліцыі, адказны за парадак на даручаным яму ўчастку; у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)