участак назоўнік | мужчынскі род
-
Асобная частка якой-н. паверхні.
- У. магістралі.
- Пашкоджаны ў. скуры.
-
Частка зямельнай плошчы, занятая чым-н. або прызначаная для чаго-н.
- Зямельны ў.
- Працаваць на прысядзібным участку.
- Доследны ў.
-
Адміністрацыйна-тэрытарыяльнае падраздзяленне чаго-н.
- Выбарчы ў.
- Урачэбны ў.
-
Частка фронту, зона дзеяння якой-н. воінскай часці, вайсковага злучэння.
- На ўчастку стралковага палка.
-
Галіна, сфера якой-н. грамадскай дзейнасці.
- Адказны ў. работы.
-
У царскай Расіі: падраздзяленне, аддзяленне гарадской паліцыі.
- Адвесці ва ў.
|| прыметнік: участковы.
- У. ўрач.
- Участковая выбарчая кампанія.
- У. ўпаўнаважаны.
- У. інспектар (афіцэр міліцыі, адказны за парадак на даручаным яму ўчастку; у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)