уперціся,
-
Уперці канец якога
-н. прадмета для апоры, супраціўлення, адштурхвання.- У. рукамі ў сцяну.
- У. вяслом у дно.
-
У час руху наткнуцца на каго-, што
-н. , выявіць якую-н. перашкоду.- Мы ехалі, ехалі і ўпёрліся ў плот.
- Справа ўпёрлася ў непрадбачную цяжкасць (
перан. ).
-
Упарта не згадзіцца з чым
-н. , на што-н. ; занаравіцца (пра жывёл).- Упёрся на сваім.
- Конь упёрся і ні з месца.
-
З цяжкасцю або без дазволу ўвайсці куды
-н. ; улезці ў што-н. (разм. ).- Упёрся ў хату з бруднымі нагамі.
- Уперліся ў багну.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)