упільнаваць, ✂; зак.

  1. Наглядаючы, пільнуючы, усцерагчы ад каго-, чаго-н.

    • Не ўпільнаваў рэчаў.
    • Не ўпільнавалі дзяцей ад шкоднага ўздзеяння (перан.).

  2. Усачыць, не ўпусціць з-пад увагі.

    • Я не ўпільнавала, калі яны прыехалі.

|| незак. упільноўваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)