Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

архітэ́ктар, , м.

Спецыяліст па архітэктуры, дойлід.

|| прым. архітэктарскі, .

архітэкто́ніка, , ж. (спец.).

Спалучэнне частак у адным стройным цэлым; кампазіцыя.

  • А. рамана.

|| прым. архітэктанічны, .

архітэкту́ра, , ж.

  1. Мастацтва праектавання і пабудовы будынкаў, дойлідства.

    • А. старажытных грэкаў.
  2. Стыль пабудовы.

    • А. дома.
  3. зб. Будынкі, збудаванні.

|| прым. архітэктурны, .

архі́ў, , м.

  1. Установа для захоўвання старых, старадаўніх дакументаў.

    • Здаць у а. (таксама перан. прызнаць устарэлым, малапатрэбным).
  2. Аддзел установы, дзе захоўваюцца старыя дакументы.

  3. Збор рукапісаў, пісем і пад., што маюць дачыненне да дзейнасці якой-н. установы ці асобы.

    • А. інстытута.
    • А. Якуба Коласа.

|| прым. архіўны, .