Verbum

аргані́зм, ✂, м.

1. Жывая істота ці расліна з органамі, якія дзейнічаюць зладжана.

   • Развіццё арганізмаў.

2. Сукупнасць фізічных і духоўных уласцівасцей чалавека.

   • Здаровы а.

3. Складанае арганізаванае адзінства.

   • Дзяржаўны а.

|| прым. арганізменны, ✂.

арга́ніка, ✂, ж. (разм.).

1. Арганічная хімія.

2. Арганічныя ўгнаенні.

   • Вывезці арганіку на палі.

аргані́ст, ✂, м.

Музыкант, які іграе на аргане.

|| ж. арганістка, ✂.

|| прым. арганісцкі, ✂.

аргані́чны, ✂.

1. Які належыць да жывёльнага або расліннага свету, які мае адносіны да арганізмаў (у 1 знач.).

   • А. свет.
   • Арганічная прырода.
   • Арганічная хімія (раздзел хіміі, які вывучае злучэнні, што змяшчаюць у сабе вуглярод).

2. Які датычыцца ўнутранай будовы чалавека, яго арганізма (у 2 знач.), органаў.

   • А. парок сэрца.

3. Які датычыцца самой сутнасці чаго-н., карэнны.

   • Арганічнае адзінства тэорыі і практыкі.

4. перан. Унутрана ўласцівы каму-н.

   • Арганічнае непрыманне.

|| наз. арганічнасць, ✂.

аргаты́зм, ✂, м.

Слова ці моўны зварот з арго.

аргвы́вады, ✂.

Скарачэнне: арганізацыйныя вывады — канкрэтныя меры, якія прымаюцца для рэалізацыі якога-н. рашэння.

• Зрабіць а.

арго́, нескл., н.

Умоўныя словы і выразы, якія ўжываюцца якой-н. адасобленай ці прафесійнай групай, гуртком і пад. і жаргон.

• Зладзейскае а.

|| прым. аргатычны, ✂.

арго́н, ✂, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху (дае сіняватае свячэнне, выкарыстоўваецца ў светлавых рэкламах).

|| прым. аргонавы, ✂.

аргуме́нт, ✂, м.

1. Лагічны довад, доказ.

   • Важкі а.

2. У матэматыцы: незалежная пераменная велічыня, ад змены якой залежыць змена другой велічыні (функцыі).

аргументава́ць, ✂; зак. і незак.

Прывесці (-водзіць) доказы, аргументы (у 1 знач.).

|| наз. аргументацыя, ✂.