Verbum

улюбёнец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Той, каго асабліва любяць, цэняць; пястун, любімчык.

|| ж. улюбёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

улюбёны, -ая, -ае.

1. Зачараваны, захоплены кім-, чым-н.

Улюбёныя ў зямлю людзі.

2. Такі, якому аддаецца перавага ў параўнанні з чым-н. іншым; аблюбаваны.

Улюбёная страва.

Улюбёнае месца адпачынку.

Улюбёная справа.

|| наз. улюбёнасць, -і, ж.