Verbum

сці́жма, -ы, ж. (разм.).

Вялікая колькасць, мноства, безліч.

С. машын на пераездзе.

сцізо́рык, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікі складны ножык.

С. з штопарам і шылам.

сці́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тонкая подсцілка, якая ўкладваецца ў абутак.

|| прым. сці́лкавы, -ая, -ае.

сціна́нне гл. сцяць².

сціна́цца гл. сцяцца¹-2.

сціна́ць гл. сцяць¹-2.

сці́плы, -ая, -ае.

1. Стрыманы ў паводзінах, абыходжанні, просты і прыстойны, пазбаўлены ганарыстасці.

С. чалавек.

С. працаўнік.

2. перан. Абмежаваны, нязначны, невялікі, якога ледзь хапае.

Сціплая зарплата.

Сціплыя вынікі працы.

4. Просты, звычайны, без прэтэнзій на раскошу.

Сціплая мэбля.

Сціпла (прысл.) апранацца.

|| наз. сці́пласць, -і, ж.

сці́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, сцірт і сціртаў, ж.

Вялікі стог сена, саломы, снапоў збожжа і пад., прызначаны для захавання пад адкрытым небам.

Салома ў сціртах.

|| прым. сці́ртавы, -ая, -ае.

сціртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е, -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Складваць у сцірты.

|| зак. засціртава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. сціртава́нне, -я, н.

|| прым. сціртава́льны, -ая, -ае.

сці́слы, -ая, -ае.

1. Выкладзены коратка, лаканічны.

Сціслая характарыстыка каго-, чаго-н.

2. Кароткі ў часе.

У сціслыя тэрміны.

3. Спорны, дробны, з невялікімі прамежкамі паміж літарамі, словамі (пра почырк, тэкст).

|| наз. сці́сласць, -і, ж.