Verbum

выцяжны́, -а́я, -о́е.

Прызначаны для выцяжкі (гл. выцягнуць у 3 знач.).

В. пластыр.

выцяка́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.

1. гл. выцечы.

2. Пра раку: браць пачатак адкуль-н.

Рака выцякае з возера.

выцяру́шваць гл. выцерушыць.

выцясня́ць гл. выцесніць.

вы́цяцца, вы́тнуся, вы́тнешся, вы́тнецца; вы́цяўся, вы́цялася; вы́тніся; зак., аб каго-што і чым.

Ударыцца, стукнуцца.

В. аб вушак.

Балюча в. галавой.

вы́цяць, вы́тну, вы́тнеш, вы́тне; вы́цяў, -цяла; вы́тні; вы́цяты; зак., каго-што чым, па чым або аб што.

Нанесці ўдар, стукнуць.

В. бізуном.

В. калена аб лаўку.

вы́чаканіць гл. чаканіць.

вы́чакаць, -аю, -аеш, -ае; зак., што.

Наўмысна прамарудзіўшы, дачакацца чаго-н.

В. зручны момант.

вычарпа́льны, -ая, -ае.

Усебаковы, поўны, закончаны.

В. адказ.

Вычарпальна (прысл.) вывучыць пытанне.

|| наз. вычарпа́льнасць, -і, ж.

вы́чарпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Чэрпаючы, выдаліць, выбраць усё, да канца.

В. ваду з вядра.

2. перан. Зрасходаваць поўнасцю, давесці да канца.

В. усе запасы.

В. праграму.

3. перан. Уладзіўшы, вырашыўшы, пакласці канец чаму-н. (кніжн.).

Інцыдэнт вычарпаны.

|| незак. вычэ́рпваць, -аю, -аеш, -ае.