нагрува́сціцца
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Прадмова ∙ Скарачэннінагрува́сціць
нагрува́шчанне, -я,
Бязладная куча, груда; вялікая колькасць чаго
нагрува́шчваць, -аю, -аеш, -ае;
Тое, што і грувасціць.
||
нагру́днік, -а,
1. Невялікі фартух або частка фартуха, якая закрывае грудзі пры ядзе.
2. Частка конскай збруі, якую надзяваюць на грудзі каня.
3. Частка сярэдневяковых даспехаў у выглядзе шчытка або панцыра, які засцерагаў грудзі.
нагру́дны, -ая, -ае.
Прызначаны для таго, каб насіць на грудзях; які знаходзіцца на грудзях.
нагрузі́ць, -гружу́, -гру́зіш, -гру́зіць; -гру́жаны;
1.
2.
||
||
нагру́зка, -і,
1.
2. Загружанасць работай якой
3.
||
нагры́зці, -зу́, -зе́ш, -зе́; -зём, -зяце́, -зу́ць; нагры́з, -зла; -зены;
Разгрызці ў нейкай колькасці.
||
нагрымірава́ць