Verbum

вы́ветрыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

1. Разбурыць пад уздзеяннем ветру, пад уплывам атмасферных ваганняў.

Вецер выветрыў торф.

2. Прымусіць што-н. знікнуць праветрываннем або пад уздзеяннем ветру.

В. смурод.

|| незак. выве́трываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выве́трыванне, -я, н.

выве́шваць гл. вывесіць.

вы́віх, -у, мн. -і, -аў, м.

Зрушэнне косці ў суставе, а таксама месца, дзе адбылося такое зрушэнне.

В. рукі.

Фармалістычныя вывіхі ў творчасці (перан.).

вы́віхнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зак.

Зрушыцца ў суставе.

Палец вывіхнуўся.

вы́віхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., што.

Пашкодзіць, зрушыўшы косці ў суставе.

В. нагу.

|| незак. выві́хваць, -аю, -аеш, -ае.

выво́дзіцца¹ гл. вывесціся¹.

выво́дзіцца² гл. вывесціся².

выво́дзіць¹ гл. вывесці¹.

выво́дзіць² гл. вывесці².

выво́зіць гл. вывезці.