выхава́цель, -я, мн. -і, -яў, м.
Тое, што і выхавальнік.
|| ж. выхава́целька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек.
вы́хаваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. каго (што). Вырасціць, даўшы адукацыю, навучыўшы паводзіць сябе.
В. дзяцей.
В. кадры інтэлігенцыі.
2. каго (што). Шляхам сістэматычнага ўздзеяння, уплыву сфарміраваць чый-н. характар.
В. мужнага барацьбіта.
3. што ў кім. Прывіць што-н. каму-н., усяліць што-н. у каго-н.
В. у дзецях любоў да радзімы.
|| незак. выхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. выхава́нне, -я, н.
В. дзяцей.
В. волі.
Узяць на в.; прым. выхава́ўчы, -ая, -ае. Выхаваўчая работа.
В. працэс.
В. сродак.
вы́хад, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. гл. выйсці.
2. З’яўленне на сцэне дзеючай асобы.
3. Месца, праз якое выходзяць.
Нара мае два выхады.
Запасны в.
4. перан. Спосаб выйсця з якога-н. становішча.
5. Колькасць вырабленага прадукту (спец.).
В. круп першым гатункам.
|| прым. выхадны́, -а́я, -о́е (да 2, 3 і 5 знач.).
Выхадная роля (нязначная, другарадная роля ў тэатральным прадстаўленні). В. прадукт.
вы́хадзец, -дца, мн. -дцы, -дцаў, м.
1. Прышэлец, перасяленец з іншай краіны.
В. з Іспаніі.
2. Той, хто перайшоў з аднаго сацыяльнага асяроддзя ў другое.
В. з сялян.
вы́хадзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак. (разм.).
1. што. Абысці пехатой многія мясціны.
В. усе навакольныя лясы.
2. без дап. Прахадзіць які-н. час.
Выхадзіў палавіну дня.
3. што. Дабіцца чаго-н., доўга або неаднаразова ходзячы.
Нічога мы там не выхадзілі.
|| незак. выхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.
вы́хадзіць², -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што (разм.).
Клопатамі дапамагчы выгадаваць, выспець, выздаравець.
В. раненага.
В. малады сад.
|| незак. выхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.
вы́хадка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.
Учынак, які парушае агульныя нормы паводзін.
Непрыстойная в.
выхадны́, -а́я, -о́е.
1. гл. выйсці, выхад.
2. Які надзяваецца не для працы; святочны, парадны.
В. касцюм.
3. Які выдаецца пры звальненні з работы.
Выхадная дапамога.
4. у знач. наз. выхадны́, -о́га, м., выхадна́я, -о́й, ж., мн. -ы́я, -ы́х. Той, хто выкарыстоўвае свой выхадны дзень (разм.).
Ён сёння в.
5. у знач. наз. выхадны́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Тое, што і дзень адпачынку (разм.).
Паедзем у в. па грыбы.
◊
Выхадныя даныя — звесткі пра месца і час выхаду кнігі, часопіса і пад.
вы́хапіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак., каго-што.
Схапіўшы, вырваць, выняць.
В. пакет з рук.
В. шаблю з ножнаў.
|| незак. выхо́пліваць, -аю, -аеш, -ае.
выхваля́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ля́цы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́к (разм.).
Той (тая), хто любіць выхваляцца; хвалько.