Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вы́тлумачыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

Даступна растлумачыць, даць тлумачэнне чаму-н.

Чым в. яго адсутнасць?

|| незак. вытлума́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. вытлумачэ́нне, -я, н.

выто́к, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Месца, адкуль выцякае рака, ручай.

Ад вытоку да вусця.

2. перан., чаго. Пачатак, першакрыніца чаго-н.

Вытокі культуры.

выто́пліванне гл. вытапіць.

выто́пліваць гл. вытапіць.

выто́птваць гл. вытаптаць.

вы́травіць гл. травіць¹.

вы́трасці гл. трэсці.

вытраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

1. гл. вытравіць.

2. Тое, што і травіць¹.

вы́трусіць, -ушу, -усіш, -усіць; вы́трусі; -ушаны; зак., што (разм.).

Трусячы, выкінуць, вытрасці.

В. попел з люлькі.

|| незак. вытру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́труціць гл. труціць.