Verbum

выко́чвацца гл. выкаціцца.

выко́чваць гл. выкаціць.

выко́шванне гл. выкасіць.

выко́шваць гл. выкасіць.

выкрада́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выкрадае.

В. дакументаў.

|| ж. выкрада́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

вы́краіць, -краю, -краіш, -краіць; -краены; зак., што.

1. гл. кроіць.

2. перан. Удзяліць, з цяжкасцю выдзеліць для чаго-н.

В. вольную часіну.

В. сродкі на пакупку лесу.

|| незак. выкро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́крайка, -і, ДМ -крайцы, мн. -і, -краек, ж.

Узор для кройкі.

В. каўняра.

вы́красаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Выбіць, высечы крэсівам (іскру, агонь).

|| незак. выкраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́красіць, -рашу, -расіш, -расіць; -расаны; зак., што.

Тое, што і выкрасаць.

вы́красліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго-што.

Закрэсліўшы, апусціць, выключыць.

В. каго-н. са спісаў.

В. радок.

В. з памяці каго-н. (перан.: забыць).

|| незак. выкрэ́сліваць, -аю, -аеш, -ае.