Verbum

вы́плесціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -плецецца; зак.

Расплёўшыся, выпасці.

Стужка выплелася з касы.

|| незак. выплята́цца, -а́ецца.

выплёўваць гл. выплюнуць.

вы́плысці¹, -ыву, -ывеш, -ыве; -ыві; зак.

1. Плывучы, выйсці куды-н.

В. ў адкрытае мора.

2. Плывучы, з’явіцца адкуль-н.

В. з-за павароту.

3. Падняцца з глыбіні, усплыць.

Выплыла бервяно.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Нечакана выявіцца, стаць відавочным.

Выплыла недастача.

|| незак. выплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

вы́плысці², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыве; зак.

Выкаласаваць, пусціць колас.

Ячмень выплыў буйным коласам.

вы́плюнуць, -ну, -неш, -не; -люнь; -нуты; зак., што.

Выкінуць з рота пляўком.

В. сліну.

|| незак. выплёўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́плюхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

Плюхаючы, выліць.

В. ваду з начовак.

|| незак. выплю́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. вы́плюхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

выплята́цца гл. выплесціся.

выплята́ць гл. выплесці.

вы́пнуць, -пну, -пнеш, -пне; -пні; -пнуты; зак., што.

Выставіць, высунуць уперад.

В. грудзі.

|| незак. выпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

выпо́йваць гл. выпаіць.