Verbum

вырыва́цца гл. вырвацца.

вырыва́ць гл. вырваць.

вы́рысавацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -суецца; зак.

Пра бачнае: абазначыцца, стаць выяўным, выразным.

Удалечыні вырысаваліся горы.

|| незак. вырысо́ўвацца, -аецца.

вы́рысаваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны; зак., што.

Старанна і акуратна нарысаваць пяром, алоўкам.

|| незак. вырысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́рыць гл. рыць.

вырэ́зваць гл. выразаць.

вы́садзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

Выйсці з экіпажа, вагона, судна і пад., прыбыўшы куды-н.

В. з карабля на бераг.

|| незак. выса́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. вы́садка, -і, ДМ -дцы, ж.

вы́садзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. каго (што). Даць магчымасць або прымусіць выйсці з вагона, судна і пад.

В. пасажыраў.

В. дэсант.

2. што. Перасадзіць у глебу (пра расаду, саджанцы).

В. памідоры з парнікоў.

В. кветкі ў грунт.

3. што чым. Пасадзіць вакол чаго-н.

В. пляцоўку кустамі.

4. што. Выбіць, выламаць моцным ударам (разм.).

В. дзверы.

|| незак. выса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. выса́джванне, -я, н. і вы́садка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 1—3 знач.).

высака... (гл. высока...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «высока...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: высакаякасны, высакаствольны, высакародны, высакарослы.

высакаго́рны, -ая, -ае.

Размешчаны ў гарах, у высокай горнай мясцовасці.

В. раён.