Verbum

вы́пучыцца гл. пучыцца.

вы́пучыць гл. пучыць.

вы́пушка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Абшыўка, аблямоўка з футра па краях адзення, абутку; апуха.

Футровая в.

|| прым. вы́пушачны, -ая, -ае.

вы́пхаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Выпіхнуць у некалькі прыёмаў.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́пхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак., каго-што.

Штуршком выкінуць, выдаліць.

В. за дзверы.

|| незак. выпіха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́пыліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Ачысціць ад пылу, трасучы, выбіваючы.

В. палавікі.

|| незак. выпы́льваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́пырхнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак.

Вылецець, пырхнуўшы.

Птушка выпырхнула з клеткі.

|| незак. выпы́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́пытаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што ў каго.

Выведаць у працэсе гутаркі.

В. сакрэт.

|| незак. выпы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

выпяка́нне гл. выпечы.

выпяка́ць гл. выпечы.