Verbum

вы́качаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. гл. качаць.

2. што. Качаючыся, прымяць, утрамбаваць.

Конь выкачаў пасевы.

3. каго-што. Качаючы, укачаць, абляпіць у што-н., запэцкаць у што-н.

В. цеста ў муку.

|| незак. выка́чваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́кашляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак. (разм.).

Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н.; адкашляцца.

|| незак. выка́шлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

вы́кашляць, -яю, -яеш, -яе; -яны; зак., што (разм.).

Кашляючы, выплюнуць.

|| незак. выка́шліваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́кідацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Выжыць, выгадавацца ў беднасці, у неспрыяльных умовах.

выкіда́цца гл. выкінуцца.

вы́кідаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Выкінуць у некалькі прыёмаў (усё, многае).

В. рэчы праз акно.

2. перан. З цяжкасцю выгадаваць (разм.).

В. дзяцей.

|| незак. выкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і выкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

выкіда́ць¹ гл. выкінуць.

выкіда́ць² гл. вы́кідаць.

выкі́двацца гл. выкінуцца.

выкі́дваць¹ гл. выкінуць.