Verbum

выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. гл. выкласці.

2. Навучаючы, паведамляць, перадаваць звесткі пра што-н.

В. родную мову.

В. ва ўніверсітэце.

|| наз. выклада́нне, -я, н.

выкла́дваць гл. выкласці.

вы́кладка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. выкласці.

2. звычайна мн. Разлік, вылічэнне.

Матэматычныя выкладкі.

3. Паходная амуніцыя салдата.

Баявая в.

выкла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто выкладае які-н. вучэбны прадмет у навучальнай установе.

В. матэматыкі.

Вопытны в.

|| ж. выкла́дчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. выкла́дчыцкі, -ая, -ае.

вы́клапатаць, -пачу, -пачаш, -пача; вы́клапачы; -патаны; зак., што.

Дабіцца клопатамі.

В. дазвол.

вы́класці, -кладу, -кладзеш, -кладзе; -кладзі; -кладзены; зак.

1. каго-што. Выняўшы адкуль-н., пакласці.

В. пакупкі з сумкі.

2. што чым. Пакрыць, аздобіць, вымасціць (паверхню чаго-н.).

В. сцены кафляй.

3. што. Збудаваць, вывесці.

В. фундамент.

4. перан., што. Адкрыта выказаць, паведаміць.

В. прэтэнзіі, меркаванні.

В. просьбу.

|| незак. выкла́дваць, -аю, -аеш, -ае і выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 4 знач.).

|| наз. выкла́дванне, -я, н., выклада́нне, -я, н. (да 4 знач.), вы́клад, -у, М -дзе, м. (да 4 знач.) і вы́кладка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.; спец.).

|| прым. выкладны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.; спец.).

вы́клеваць, -клюю, -клюеш, -клюе; -клюй; -клеваны; зак., што.

Вышчыпаць, выдраць дзюбай, выдзеўбці.

В. вока.

|| незак. выклёўваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́кленчыць гл. кленчыць.

вы́клік, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. выклікаць.

2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды-н.

З’явіцца па выкліку.

В. у суд.

3. Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым-н.

В. на спаборніцтвы.

В. на дуэль.

4. каму-чаму. Выражанае позіркам, словамі, учынкамі і пад. жаданне ўступіць у барацьбу.

Кінуць в. грамадству (звычайна пра ўчынак, што ідзе ўразрэз з чым-н. агульнапрынятым). У яго словах прагучаў в.

вы́клікаць, -клічу, -клічаш, -кліча; вы́кліч; -кліканы; зак.

1. каго (што). Паклікаць адкуль-н., запрасіць, прапанаваць з’явіцца.

В. да начальства.

В. спевака апладысментамі.

В. вучня (прапанаваць адказаць).

2. каго на што або з інф. Прапанаваць прыняць удзел у чым-н., схіліць на ўзаемнае дзеянне, пачуццё і пад.

В. на спаборніцтва.

В. бароцца (мерацца сіламі ў спартыўнай барацьбе). В. на шчырую размову.

3. што. З’явіцца прычынай узнікнення чаго-н., парадзіць.

В. апетыт.

Гэта не выкліча цяжкасцей.

Чым быў выкліканы пажар?

|| незак. выкліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́клік, -у, м. (у 1 і 2 знач.).