улажы́ць, улажу́, уло́жыш, уло́жыць; уло́жаны;
1. што ў што. Палажыць, змясціць унутр.
2. што ў што. Змясціць у якое
3. каго (што). Надаць каму
4.
5. што. Зрабіць укладку (валасоў).
||
||
улажы́ць, улажу́, уло́жыш, уло́жыць; уло́жаны;
1. што ў што. Палажыць, змясціць унутр.
2. што ў што. Змясціць у якое
3. каго (што). Надаць каму
4.
5. што. Зрабіць укладку (валасоў).
||
||
улажэ́нне, -я,
1. Дадатковая рэч (звычайна каштоўная), уложаная ўнутр чаго
2. Звод, збор законаў, пастаноў (
ула́зіны, -зін; (
Уходзіны, наваселле.
ула́зіць
улама́цца, 1 і 2
Праламацца пад уздзеяннем цяжару.
||
улама́ць, уламлю́, уло́міш, уло́міць; улама́ў, -ма́ла; уламі́; улама́ны;
1. што. Праламаць, зрабіць пралом.
2. што і чаго. Ломячы, аддзяліць, адламаць.
3.
||
||
ула́н, -а,
У арміі царскай Расіі і некаторых замежных арміях: ваенны з часцей лёгкай кавалерыі (першапачаткова — узброеных пікамі).
||
уласка́віць, -ка́ўлю, -ка́віш, -ка́віць;
Зрабіць ласкавым, лагодным.
||
||
ула́сна.
1.
2.
уласнару́чны, -ая, -ае.
Напісаны ўласнай рукой.