Verbum

камбіна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто схільны да камбінацый (у 2 знач.), які ўмее дасягаць чаго-н. рознымі спосабамі.

|| ж. камбіна́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. камбіна́тарскі, -ая, -ае.

камбінато́рны, -ая, -ае (спец.).

Заснаваны на камбінаванні.

К. аналіз (у матэматыцы). Камбінаторнае змяненне гукаў.

камбінато́рыка, -і, ДМ -рыцы, ж.

Раздзел дыскрэтнай матэматыкі, які вывучае, колькі магчымых злучэнняў элементаў існуе ў зададзеным канечным мностве.

камбіна́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Спалучэнне, злучэнне, узаемна абумоўленае размяшчэнне чаго-н.

К. лічбаў.

К. фарбаў.

2. Складаная задума, сістэма прыёмаў для дасягнення якой-н. мэты.

Хітрая к.

Шахматная к.

|| прым. камбінацы́йны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

камбінезо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Суцэльны касцюм з курткі і штаноў.

|| прым. камбінезо́нны, -ая, -ае.

ка́мбуз, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Кухня на судне.

|| прым. ка́мбузны, -ая, -ае.

камво́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да гатункаў гладкіх тонкіх шарсцяных тканін і вырабаў з іх.

Камвольныя тканіны.

К. камбінат.

каме́дзь, -і, ж. (спец.).

Густы клейкі сок некаторых раслін, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы і медыцыне.

|| прым. каме́дны, -ая, -ае.

каме́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.

1. Драматычны твор з вясёлым, забаўным або сатырычным сюжэтам, а таксама спектакль або фільм па сцэнарыі такога твора.

Музычная к.

2. перан. Крывадушныя паводзіны, разыгрыванне якой-н. ролі, сцэны з пэўнай мэтай.

Што за к.!

Гавары як ёсць!

◊

Ламаць (разыгрываць, строіць) камедыю (разм., неадабр.) — крывадушнічаць, прытварацца.

|| прым. камеды́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і камі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Камедыйны акцёр.

Камічная опера.

камедыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і комік (у 1 знач.).

2. перан. Прытворшчык, крывадушнік.

|| ж. камедыя́нтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. камедыя́нцкі, -ая, -ае.