Verbum

даміно́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Аматар гуляць у даміно¹.

Заядлы д.

|| ж. даміно́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

да́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

У шашачнай гульні: шашка, якая дайшла да апошняга рада клетак праціўніка і набыла права рухацца на любую колькасць клетак.

Прайсці ў дамкі.

дамка́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: дамавы камітэт (грамадская арганізацыя жыхароў).

Пасяджэнне дамкама.

|| прым. дамка́маўскі, -ая, -ае.

дамкра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Прылада для пад’ёму цяжару на невялікую вышыню.

Рэечны д.

Гідраўлічны д.

|| прым. дамкра́тны, -ая, -ае.

дамо́ва, -ы, мн. -ы, -о́ў і -о́ваў, ж.

1. Вусная або пісьмовая дамоўленасць аб узаемных абавязацельствах.

Д. на пастаўку лесу.

2. Дакумент, у якім зафіксаваны ўмовы аб узаемных абавязацельствах.

Мірная д.

дамо́віцца, -мо́ўлюся, -мо́вішся, -мо́віцца; -мо́ўся; зак.

Прыйсці да згоды ў выніку перагавораў; дагаварыцца.

Дамовіліся з’ездзіць на паляванне.

|| незак. дамаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

дамо́к гл. дом.

дамо́клаў, -ава.

У выразе: дамоклаў меч (кніжн.) — пра пастаянную небяспеку, пагрозу [са старажытнага падання пра зайздроснага Дамокла, над якім вісеў на конскім воласе меч].

Знаходзіцца пад дамоклавым мячом.

дамо́ў, прысл.

Да сябе, у свой дом, у сваю сям’ю; на радзіму.

Хлопцы скончылі работу і пайшлі д.

Вярнуцца з-за мяжы д.

дамо́ўленасць, -і, ж.

Пагадненне на падставе папярэдніх перагавораў.

Дзейнічаць на аснове дамоўленасці.